สวัสดีครับ นี่คือตัวผม

บทความนี้เป็นบทความที่ผมเขียน ในวิชาจิตวิทยาการทำงาน ตอนที่ผมเรียนอยู่มหาวิทยาลัยปีที่ 5 ครับ งานชิ้นแรกของ Class คือ การเขียนบทความแนะนำตัวเองครับ ปีนี้คือปี 2024 ผ่านมา 4 ปีแล้ว มาเจอบทความนี้ Save เป็นไฟล์เอาไว้ ผมเลยเอาบทความนี้มาให้อ่านกันครับ

สวัสดี ผมธีร์ธวัช

สวัสดีครับ ผมธีร์ธวัช ครับ เป็นนักศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาวิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ ชั้นปีที่ 5 (ในปี 2565) ผมเองได้เริ่มค้นหาตนเอง จริง ๆ แล้วไม่ได้เรียกว่าการค้นหาตัวเอง แต่เรียกว่า พบเจอแง่มุมต่าง ๆ ของตนเองมากกว่า ผมเป็นคนที่เงียบ แต่ พูดมาก กล่าวคือผมอาจจะไม่ค่อยพูด แต่พูดแล้วผมจะพูดเยอะ และ พูดยาวด้วย อาจจะเป็นเพราะผมมีความคิดที่แตกต่างบ้าง เหมือนบ้าง และหลากหลายในตัวมันเอง ในหลายแง่มุม ต่อสถานการณ์ ต่อประเด็นที่กำลังพูดอยู่ ผมเลยจึงต้องอธิบายว่า ผมคิดอย่างไร อยากให้คนอื่นเข้าใจความคิดของเรา ซึ่งเราเองเป็นคนอธิบายอะไรยากอยู่แล้ว จริง ๆ แล้ว

คนขี้โม้

ผมค้นพบตัวเองอย่างหนึ่งว่า ผมเป็นคนขี้โม้มาก อย่างผมที่เรียนวิศวกรรมคอมพิวเตอร์มา ผมเองก็เริ่มเขียนทำเว็บไซต์ของตนเองแล้ว แต่ตอนนี้ก็ยังไม่เสร็จ แต่ยังโชคดีที่ผมยังพอรู้ตัวว่า ผมเป็นเช่นนี้ ดังนั้นผมยังคงระลึกได้ ถ้าหากรู้สึกมีอะไรเกินไป

ผมอยากให้คนอื่นเข้าใจผม เหมือนที่ผมพยายามจะเข้าใจคนอื่น และบอกว่าผมเข้าใจคนอื่น ทั้งที่จริงก็ไม่ทราบว่าจริงหรือเปล่า และบางทีผมก็พยายามตอบสนองต่อความรู้สึกของคนอื่นมากเกินไป เช่น อย่างพ่อผมเป็น Active ตลอดเวลา ผมเองก็จะไม่ทำตัวอืดอาดเวลาอยู่กับพ่อ ทำทันที ถ้าพ่อไม่นิ่ง ผมก็นิ่งไม่ค่อยได้ ขณะที่แม่ผมเป็นคนผ่อนคลาย ผมก็ผ่อนคลาย และ ไม่จุกจิก คิดเร็วทำเร็ว จนบางครั้งผมเองก็คิดว่า แล้วตัวผมมันเป็นคนอย่างไร แต่จริง ๆ แล้วผมไม่จำเป็นต้องอธิบายเป็นถ้อยคำ หรือ นิยามตัวของผมก็ได้ เพราะถ้อยคำที่เขียนมาทั้งหน้า ก็น่าจะพอประมาณได้ว่าอุปนิสัยของตัวผมเป็นอย่างไร

จุดแข็งและจุดอ่อน

ผมมีจุดแข็งในเรื่องคิดในหลายมุม เรื่องใดยอมได้ผมยอม ทำให้ผมมีความขัดแย้งกับคนอื่นน้อย ผมทำอะไรได้หลายอย่าง แต่นั่นก็เป็นจุดอ่อนของผมที่ทำให้ผมทำอะไรไม่เด่นสักอย่าง และตัดสินใจช้า โลเล หรือ มีการเปลี่ยนแปลงบ่อยครั้ง จนอาจจะมีใครรำคาญบ้าง ผมยังมีความคิดในแบบของศิลปินอยู่บ้าง แต่ด้วยความที่บางทีผมคิดว่าผมตัดสินใจช้า ดังนั้นต้องตัดสินใจไปเลย ผมที่กลับมาคือ มันอาจจะเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาด จนได้รับคำแนะนำในภายหลัง บางครั้งถ้าให้ผมนิยามจุดอ่อนจุดแข็งของตัวผม คงบอกว่าผมเป็นคนคิดช้า แต่ทำเร็ว บางครั้งผมต้องเหนื่อยเปล่าในการทำนู่นนี่บ้าง แต่ผมเองก็มองว่าไม่เป็นไร ผมยังคงอยู่ในช่วงชีวิตของการศึกษา ลองผิดลองถูกเป็นธรรมดา ผมเป็นคนใจง่าย และใจอ่อนมาก ๆ มีอะไรมากระทบนิดหน่อย อาจจะทำให้ผมเครียด หรือ จมปลัก หรือ ต้องมาหาทางแก้ไข แม้บางทีผ่านไปเรื่อง ๆ นั้น อาจไม่ใช่หน้าที่ของเราในการแก้ไขก็ได้ แต่เมื่อผ่านสถานะการณ์ต่าง ๆ มามากขึ้น ก็ทำให้จิตใจผมแข็งแรงขึ้น และก็ยินดีที่จะพบกับผู้คนอื่น ๆ มากขึ้น

ถึงแม้จะยังไม่ได้มีภูมิคุ้มกันกับเรื่องใหม่ ๆ ที่เข้ามาเพียงพอ ผมว่าไม่ใช่แค่ผมคนเดียวที่ต้องมาพบเจอการเปลี่ยนแปลง หรือ การเข้ามาแบบไม่ทันตั้งตัว ของอะไรหลาย ๆ อย่าง ผมเองมองว่ามันเป็นสิ่งที่ดีอยู่แล้ว ที่ผมพยายามจะเข้าใจคนอื่น แต่ผมก็ต้องพัฒนาจิตใจตัวเองให้เข้มแข็งพอเสียด้วย เพราะผมเองก็เป็นคนที่มีความคิด ความรู้สึกเช่นเดียวกับคนอื่น ๆ ที่เราพยายามไปเข้าใจ หรือบางทีผมเองก็มักมองว่าผู้อื่นถูกแล้ว พวกเราสิผิด จนทำให้คนที่อยู่กับเรารู้สึกไม่ดีบ้าง ก็คงต้องเป็นเรื่องที่ต้องปรับกันต่อไป เพื่อที่จะใช้ชีวิตในโลกที่วิ่งเร็วยิ่งกว่าเสือชีตาร์เสียอีก